Historia Domu

Dom Pomocy Społecznej im. św. Brata Alberta w Kielcach został założony przez siostry Albertynki w 1920 r. Początkowo był zlokalizowany w budynku, w którym w latach przedwojennych mieściło się kasyno oficerskie. Formalnie jako Dom Pomocy Społecznej przy ul. Żeromskiego zaczął funkcjonować od 12 stycznia 1948 r., kiedy to kierownikiem Domu została s. Kaliksta ze Zgromadzenia Sióstr Albertynek. W roku następnym Dom został przejęty przez Zarząd Miejski w Kielcach, a na kierownika powołano osobę świecką – Bolesława Godzwona, który pełnił tą funkcję w latach 1949-1951.

Drugim kierownikiem był Ambroży Łagan, który kierował Domem od 1951 – 1972 roku. Następnie przez okres 6 miesięcy funkcję kierownika placówki pełniła Józefa Glęgorska. Po niej dyrektorem został Stanisław Błaszkiewicz, który kierował Domem do roku 1977.

1 września 1977 dyrektorem Domu Pomocy Społecznej został Benedykt Mróz. W roku 1983 przejęto sąsiadujący budynek przy ulicy Żeromskiego 6, w którym mieścił się Dom Małego Dziecka.

1 stycznia 1987 roku przystąpiono do generalnego remontu, podczas którego dokonano całkowitej przebudowy wnętrz, dostosowując pomieszczenia do potrzeb pensjonariuszy. Wykonano podpiwniczenie budynku oraz zainstalowano windę osobową. Remont został zakończony w grudniu 1990 roku, a w styczniu 1991 roku Dom został zasiedlony przez mieszkańców.

1 października 1991 roku o godzinie 15.00 J.E. Ksiądz Biskup Ordynariusz Stanisław Szymecki dokonał poświęcenia Kaplicy Zakładowej i Domu Pomocy Społecznej,